W dniu 4 listopada br. ukazało się rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/1920 rejestrujące
w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych (ChNP) nazwę Hånnlamb.

Nazwa „Hånnlamb" oznacza tusze i kawałki mięsa jagnięcego oraz baraniego osobników rasy gutefår, które urodziły się, były chowane, a także poddano ubojowi na wyznaczonym obszarze geograficznym Gotlandii. W dialekcie Gotlandii „hånnlamb" oznacza „rogatą owcę". Jest to oryginalna nazwa owcy
z Gotlandii, którą uratowano przed wyginięciem na początku XX wieku i którą to rasę nazywa się obecnie „gutefår". Rasa ta pochodzi od starej odmiany owiec gotlandzkich „allmogefår", której cechy kształtowały się przez tysiące lat pod wpływem lokalnego klimatu i roślinności. Ich mięso sprzedawano zarówno na Gotlandii, jak i w całej Szwecji.

Owce „hånnlamb" muszą być chowane na naturalnych pastwiskach Gotlandii. Wypas na tych naturalnych pastwiskach nadaje mięsu szczególny charakter. Tutejsza trawa i inna roślinność zawiera dużo wielonienasyconych kwasów tłuszczowych i przeciwutleniaczy takich jak witamina E. Mięso
z owiec karmionych taką roślinnością zawiera zatem więcej tych substancji i charakteryzuje się odmiennym profilem kwasów tłuszczowych, a co za tym idzie charakterystycznym smakiem. Witamina E ma pośredni wpływ na smak, zapobiegając rozkładaniu się kwasów tłuszczowych. Różnice w smaku zależą głównie od grubości warstwy tłuszczu, ale również od zdolności tej rasy do maksymalnego wykorzystania różnego rodzaju paszy. Smak mięsa „hånnlamb" można opisać jako wyraźny: jest ono soczyste, z posmakiem wątróbki i krwi oraz nutą maślaną (topione masło) i leśną (ziemia, mech
i grzyby); jest to smak kwaśny z wyraźnym metalicznym posmakiem. Ponadto mięso to posiada naturalnie słoną nutę, przypominając również trawę i kasztany, oraz wyraźny smak dziczyzny. Mięso jest drobnoziarniste, ma ciemniejsza barwę i cieńszą warstwę tłuszczu niż mięso z chowu bardziej komercyjnego. W świetle naturalnym mięso jest umiarkowanie ciemnoczerwone, a tłuszcz biały.

W sprzedaży mięsa pod nazwą „hånnlamb" nie istnieją żadne dolne ani górne pułapy dotyczące wieku owiec przy uboju. Decyzję co do zaklasyfikowania zwierzęcia jako dorosłe lub jako jagnię podejmuje się na zasadzie oceny wzrokowej tuszy. Limit wieku dla jagnięcia „hånnlamb" wyznaczono na ok. 16 miesięcy, starsze zwierzęta są klasyfikowane jako dorosłe. Przy sprzedaży należy natomiast jasno wskazać, czy mięso pochodzi od jagnięcia, czy od dorosłej owcy. Minimalna masa tuszy owcy „hånnlamb", która może być wprowadzona do obrotu, wynosi 12 kg. Nie ustalono natomiast limitu dla pojedynczych krojonych kawałków, gdyż nie uznano tego za konieczne. Owce na ogół poddaje się ubojowi wczesną jesienią po osiągnięciu przez nie masy ok. 30-50 kg. Starsze zwierzęta trafiają do ubojni przez cały rok.

Źródło: FAMMU/FAPA